GroenLinks heeft tijdens de raadsvergadering van vandaag (18 oktober 2012) tegen de verzamelbesluiten gestemd.
Voorheen heeft GroenLinks altijd voor verzamelbesluiten gestemd. Vanuit een ‘bestuurlijke bril’ gezien is dat ook logisch; het is een efficiënte manier om snel veel financiële beslissingen te nemen waar vaak al een raadsbesluit aan vooraf is gegaan.
Vanuit die gedachtengoed stemden wij ook altijd mee.
Maar als je nu de zaak van de andere kant gaat bekijken - die van volksvertegenwoordiger - dan spelen er hele andere overwegingen. Want door de omvang en het separaat aan te bieden van de ooit genomen beslissingen is het voor een raadslid moeilijk om de verbanden en de impact van de beslissingen in het oog te houden. Door een heleboel cijfermateriaal in een keer aan te bieden vragen wij ook ons oprecht af of de voorstemmende raadsfractie’s ook daadwerkelijk een vol overzicht hebben over waarover zij precies vóór stemmen. Als een raadslid een financieel deskundige is; dan geloven we dat. De praktijk leert ons echter dat de meeste raadsleden niet een dergelijke achtergrond hebben. Ook een ander belangrijk argument speelt een rol Elk onderdeel van een verzamelbesluit is ooit als apart raadstuk ter stemming gebracht. Het verzamelbesluit zijn de financiële uitvoeringsbeslissingen van een flink aantal van die raadsbesluiten. Maar stel, je hebt als fractie tegen een of meerdere raadsbesluiten gestemd. Dan kan je eigen niet anders - in de huidige vorm - om dan tegen het gehele verzamelbesluit te stemmen; óók tegen de besluiten waar de fractie voor was. Je kunt immers niet per onderdeel stemmen. Het is of voor of tegen. Dat maakt het onmogelijk om voor te stemmen. Maar eigelijk ook onmogelijk om tegen te stemmen. Hoe kan het anders? Natuurlijk kan het anders; geen verzamelbesluiten meer maar een serie van en bloc besluiten waarbij fracties in de gelegenheid gesteld worden om op onderdelen tegen te stemmen. Elk van die onderdelen kunnen als ‘separaat’ raadsbesluit voorgelegd worden aan de raad. Het kan echter wel gebundeld behandeld worden. Fracties kunnen dan tijdens de en bloc behandeling in de gelegenheid worden gesteld om tegen of juist voor onderdelen te stemmen. Daarmee doe je het democratisch proces meer recht dan de huidige gang van zaken. Om de snelheid en de vaart van het besluitvormingsproces erin te houden zou dan de mogelijkheid tot het geven van een stemverklaring moet verdwijnen tijdens een en bloc behandeling. Om nog meer vaart erin te houden kan de voorzitter van de vergadering van te voren vragen of er fracties zijn die op onderdelen tegen zijn. Die fractie’s kunnen dan aangeven welke onderdelen niet hun goedkeuring kunnen verkrijgen. De snelheid voor het College; de rechte rug voor de fractie’s.Een mooie oplossing toch?